Spikey!

Spikey is een hond die ik al vanaf dag 1 mee heb in de HUS, dat is nu dus ongeveer 3 jaar. 
Een hond die wilde rennen, spelen en vooral speuren. Speuren is zijn hobby. Vorig jaar 2021 was een niet al te best jaar voor mijn lieve vriendje. 
Hij voelde zich niet zo lekker en na vele onderzoeken is de diagnose inmiddels 3 hernia's, Artrose in zijn rug en Epilepsie.  Helaas zijn de baasjes nog niet klaar en staat 2022 gelijk in het teken van verdere onderzoeken. 
Door dit alles gaat Spikey niet meer mee in de groepswandelingen en heeft hij mij 3 keer in de week voor zich zelf en speuren we vooral veel.  Het allerbelangrijkste doel is om zijn neus lekker te laten werken en hem te laten genieten van alle geuren die voorbij komen. 
Op de woensdag gaat hij vaak samen met Enzo mee. We wandelen al gauw een uur. Hem dan te zien opbloeien en genieten is super om te zien. Op andere dagen is het soms een half uur en op slechte dagen een kwartier en dan kijkt hij mij aan of we niet gewoon terug naar huis kunnen. 
Ondanks alles blijft hij vrolijk en wil die nog graag met me mee. Voor in de bus want achterin gaat niet meer zo makkelijk. Dit is voor hem een feestje, mij aanstaren met grote ogen smeken om een aai en natuurlijk dat ene snoepje. Ik hoop nog lang met mijn lieve vriendje te mogen wandelen en speuren.
Go Spikey ... keep up the spirit!

Van puppy naar voorbeeld!

Dollie kwam bij mij als kleine dame van 13 weken oud. 
De grote hondenwereld ontdekkend, alle nieuwe lekkere geurtjes en alle nieuwe honden. 

Ik nam haar vrij snel mee naar Tothie. Dit bleek een goede zet en Tothie werd haar voorbeeld waar ze de  grote honden wereld wel mee aan durfde. Helaas kwam haar voorbeeld veel te jong weg te vallen en moest ze het alleen gaan doen.

Ik zag een zoekend meisje die er weinig van begreep. Zelfde tuin zelfde personen, maar geen vriendin.
Dit vond ik echt heel zielig, maar we moeten door! Dus ik ging kijken hoe het zich verder ontwikkelde in de roedel. Daar was onze Cooper waar ze zich opeens aan op kon trekken. 
Samen achter de bal aanrennen en op hem springen( dit vind hij meestal/nooit goed) alsof Cooper wist dat dit nodig was op dit moment, dus kom maar op! 
Na enkele weken was er een 'new Puppy In Town'.. Donna!!!! 
Donna is het nieuwe hondje van de baasjes van Tothie, we hadden al snel besloten we gaan Dollie en Donna kennis laten maken. 
Dit was een heel goed besluit en wij zagen een puppy (Dollie) die opeens met 5 maanden het voorbeeld werd voor Donna.
Heel voorzichtig kennismaken, Donna de tijd geven om te wennen.  Nu 2,5 maanden verder staan allebei de dames te springen als het weer maandag is.. Spelen, rennen, gek doen maar ook in alle rust samen liggen, kusjes geven en kroelen.
Echte liefde. Wat is kleine Dollie dan opeens een grote meid.

Benieuwd wat deze twee dames nog verder mee gaan maken? 
Ik houd jullie op de hoogte over deze 2 dames op mijn blog.

Het wordt weer kouder!

November staat voor de deur, de laatste twee maanden van het jaar gaan in. Het word kouder, natter en de wind steekt op. Tijd om de jasjes weer tevoorschijn te halen!

Jasjes! Mensen kijken soms raar als een hond een jasje aan heeft. Nee we doen het niet altijd voor de mode en de show. We trekken onze honden ook een jasje aan omdat het helpt bij regen, kou, sneeuw en niet onbelangrijk om het Coldtail Syndrome ( koud water staart) tegen te gaan. Het is bekend dat een Coldtail vooral komt door zwemmen in wat kouder water. Echter is regen en wind heel koud voor de hond waarbij je zeker ook alert moet blijven tijdens de wandelingen.

Wat is dat Coldtail Syndrome nou precies?
Bij Coldtail Syndrome raken de spieren beschadigd waardoor pijn ontstaat en de staart afhangt. Dit komt vooral voor bij werkhonden. Honden die op een of andere manier hun staart veel gebruiken. Vrijwel iedere overmatige inspanning van de staartspieren kan de koud water staart veroorzaken. Door koud water kan de bloed toevoer naar de staart sterk verminderen waardoor de staartspieren minder zuurstof krijgen en zo schade oplopen. Maar ook het koude natte weer kan zeker een risico zijn.

Hoe herken je een Coldtail Syndrome?
* De ineens hangende staart ook tijdens het lopen.
* Niet meer kunnen kwispelen.
* Soms hangt de staart gelijk van de staartbasis naar beneden of    dat de eerste 10 cm horizontaal gedragen worden en daarna          slap afhangt.
* Staart kan pijnlijk zijn.
* Sommige honden hebben moeite om te zitten of om op te              staan.

Hoe kan je dit voorkomen?
* Bij werkhonden is het belangrijk om aan de conditie te werken.
* Zorg voor een warm en droog ligbed.
* Langdurig vervoeren in een te krappe bench vermijden. 
* Preventie is belangrijk omdat honden die het eenmaal hebben       gehad gevoelig blijven om het weer te krijgen.

Tuurlijk komt het vooral voor bij werkhonden en  toch ben ook ik voorzichtig en alert. Dus als ik met Penny en Cooper op pad ga en het is koud en guur weer dan gaat de jas aan.  En als het dan ook nog gaat regenen dan zijn de honden extra beschermt.  
Buiten dit gegeven heeft de hond het ook gewoon koud net zoals wij. En hebben zeker kleine hondjes de pech dichtbij de grond te leven waardoor onderkoelingsverschijnselen al bij 10 graden kunnen ontstaan. Een jas , een sjaal en goed afdrogen bij thuiskomst is mijn motto! 

Tothie.

Drie jaar geleden kwam Tothie bij mij in de uitlaat, een druk, vrolijk spring in het veld. 
Nog een jonge dame die ik op zag groeien tot een hondje die ik overal bij kon zetten.
Ze ontwikkelde zich als hondje die altijd makkelijk mee kon en overal mee overweg kon. Een bal dat was haar liefde, ze kon zo genieten van het spel. Samen met de anderen speuren, was ook een aangename bezigheid.
Zeker een felle dame maar tegelijk o zo lief voor de puppy's die mij kwamen in de uitlaat. Zo groeide er  een grote liefde voor vriendinnetje Dollie. Dollie nam ik mee als klein puppy van 13 weken oud en binnen  een kwartier was het haar puppy.
Samen spelen, rennen en snoepjes zoeken. Iedere week was het feest.
Je mocht maar 4 jaar oud worden. 

Lieve Tothie, je was m'n spring in het veld,  mijn vrolijke meissie, altijd in om te spelen. 
Je vriendinnetje zal je missen.
We zullen je nooit vergeten!

Dogs on the road... net iets verder dan naast de deur.. italië!!!

Wat als grapje begon... O je heb dan vakantie? Kan je dan niet even overkomen!?!? Tuurlijk! Haha.. en zo werd een grapje een echt avontuur.. 
Op Django en Lois passen in het plaatsje Bubbio, voor de baasje spannend maar ook zeker voor mij met m'n claustrofobie even een vliegtuig in ,is wel een onderneming voor mij en mijn lichaam.
Maar ik ging ervoor en ik vloog naar mijn lieve hondenvriendjes.
We komen pas in de nacht in het huis aan, en blij dat ze waren dat ik er opeens was. Al snel had Django mijn bed gevonden en Lois de vloer naast mijn bed. Zoals verwacht werd dit het voor een paar dagen, wakker worden met een Pitbull in je nek.
 De volgende morgen met één van de vrouwtjes "het park tussen de muren" in om lekker met de honden te wandelen (wat is het hier mooi) en zo vertrokken de vrouwtjes van de honden naar Rome en gingen wij met z'n drieën ons feestje beginnen met waterpret en snoep. Zelf ben ik natuurlijk ook nog wel op onderzoek uit gegaan,  het dorp in en op zoek naar Italiaanse cappuccino. Het was een leuk lang weekend, honden blij, vrouwtjes blij en ik blij. En ook weer net zo blij om mijn eigen honden weer te zien...

Het is alweer even geleden!

Het is idd alweer even terug dat ik heb geschreven, vooral erg druk geweest de laatste maanden met het realiseren van een nieuw eigen terrein. Als hier meer over bekend is horen jullie dat natuurlijk van me.

De afgelopen periode best wat nieuwe puppy's erbij gekregen. Rocks, onze Jack Russel/ Duitse herder kruising.. ja het is echt waar. 
Het vrouwtje zag mij in de straat en sprak me aan of er nog plek was, en waar ik dus overtuigd was dat ze een Duitse herder pup aan de lijn had, kreeg ik het antwoord dat het een Jack Russel was.  Uiteindelijk is het dus een kruising van deze twee😊. Rocks is een onstuimige jonge hond die vooral iedere hond en bal erg leuk vind.
Zit altijd braaf op me te wachten om mee te gaan voor een nieuw avontuur.. ik hoop dat je nog lang bij me blijft, lieve Rocks.

Dollie, onze Havanezer, kwam op mijn pad op een andere manier. Het vrouwtje van Dollie werkt bij mijn fysiotherapeut in het gebouw, en zag iets op mijn vest staan over honden. 
Ze sprak me aan en sindsdien geniet ik met de baasjes mee van kleine Dollie.
Dollie is een kleine stoere meid en vind sommige dingen nog teveel of te groot, maar bij haar beste vriendin Tothi in de tuin, en samen met haar op het veld is het één groot feest en overwint ze steeds meer grote dingen. Lieve Dollie ik geniet van alle avonturen samen.

Over een aantal weekjes komt Jarvis de witte herder pup ons vergezellen.  Ik kijk uit naar de avonturen met hem en natuurlijk hou ik jullie op de hoogte 

Nieuw jaar, nieuwe kansen!

Ik hoop dat iedereen een goede jaarwisseling heeft gehad en de honden niet te bang zijn geweest voor de toch nog best veel knallen.
2021 wat ga je ons brengen? Hopelijk veel goeds, veel speelplezier, vele snuffelmomenten misschien wel nieuwe vriendjes. Alles kan! 
Voor mij persoonlijk een mooi jaar waar ik weer mag gaan genieten van alle honden die met mij mee lopen.
De eerste wandelingen van het jaar zijn alweer een feit.  En hoe leuk blijft het dat sommige honden elkaar dan na anderhalve week vakantie, heel blij zijn om elkaar weer te zien. De eerste kuilen zijn gegraven en de eerste tennisbal  gesloopt.  Met andere woorden... we zijn weer begonnen en lopen weer met plezier onze rondes...
Zullen we nog een speelmoment krijgen in de sneeuw deze winter? 

Stiekem heb ik heel veel honden.

Zelf heb ik 2 honden zoals vele van jullie weten.. Cooper ons Spaanse mix en Penny de Teckel. 
Maar.... eigenlijk heb ik heel veel honden. De honden die mee gaan spelen met mij worden vanzelf een klein beetje eigen. Zo heb ik een aantal honden met een vast ritueel .
Mijn reus Niekaj gaat pas de bus in als hij een kus op z'n voorhoofd heeft gehad. Niekaj is bij mij vanaf dat hij 6 maanden oud is, nu inmiddels 3 jaar oud en al vanaf dag 1 krijgt hij een kus bij het instappen. Nu heel groot, beetje lomp en een hart van goud, zet dan zijn poten op de bumper en legt z'n kop tegen me aan en wacht op zijn kus. 
Spikey wil altijd even een aai over zijn bol als hij in z'n hok springt. Komt altijd even met zijn kop naar buiten om die aai te krijgen. 
Gers ligt op de bank en wacht op zijn wekelijkse kroel voordat hij op staat en meegaat. 
Hansen gaat altijd netjes zitten wachten op een snoepje voordat we de bus in gaan. 
Enzo wordt het liefst gewoon naar de bus gedragen (dat is toch veel fijner dan lopen).
Een kleine greep uit mijn groep viervoeters en zo kom je erachter dat je veel meer honden hebt dan een Teckel en Spaanse mix. 
Natuurlijk ben ik maar een paar uur per week oppas maar als er dan iets is met 1 van de honden maak ik me wel echt oprecht zorgen. Blij met al mijn vriendjes.. hoop nog lang te genieten van jullie allemaal.

Een dag uit mijn leven in de uitlaat!

Mijn dag begint met het uitzoeken van de sleutels , welke dag is het, welke hond gaat er vandaag mee?? En uitzoeken van sleutels kan een uitdaging zijn aangezien ik geen naam labels eraan heb zitten. Dus ja dan moet ik altijd wel bij de les zijn om de juiste sleutel te pakken. Niks is zo zielig als aan komen rijden bij een hond en dan erachter komen dat je die hond niet kan meenemen. Snoepzak mee en we gaan op pad!

Het leukste moment van de dag begint.. het aan komen bij die blije hond die mijn bus herkent en dan mij binnen ziet komen.. Het feest kan beginnen!!
Aangekomen op het veld mogen ze in rust de bus uit en lekker het veld op. Gevolgd door vooral even veel rond snuffelen want je moet wel weten wie er langs is geweest he.. 

We gaan wandelen! De één heeft al een bal gevonden die ik meerdere keren voor mijn voeten krijg, de ander is aan het rondrennen, graven, spelen of lekker door de bosjes aan het struinen opzoek naar misschien wel dat ene snoepjes wat er nog ligt.

Vijf kwartier kunnen ze rondrennen, spelen of lekker rond lopen en doen wat ze willen. Ondertussen kom ik er niet onderuit om lekker mee te doen en natuurlijk alles in de gaten houden.
Tijd om in te laden, waar nodig schrob ik ze nog even schoon zodat ze bij thuiskomst lekker op de bank kunnen neer ploffen.
Bij thuiskomst krijgen ze altijd nog wat lekkers en kunnen ze moe en voldaan gaan slapen.

Speuren!

Tijdens mijn rondes ben ik vaak bezig met speuren, honden gebruiken graag hun  neus en daarnaast werkt het nog ontspannend ook.
Tijdens het speuren spreekt een hond zijn natuurlijke kant aan , een hond vindt het leuk om een taak te hebben.

Soms vind een nieuwe hond die meegaat voor de eerste keer het allemaal wat spannend en dan probeer ik waar mogelijk even een apart rondje te speuren in onze afgezette speurkoof.
Vaak ontspannen ze dan vrij snel en gaan ze over op de orde van de dag.. spelen, de boel verkennen, een balletje zoeken of toch nog wat verder speuren.

Thuis aan de slag met je hond en lekker samen speuren? Het is echt een aanrader honden vinden het leuk om samen met hun baasje aan de slag te gaan en hun neus is als onze ogen wij nemen alles waar met ons zicht, de hond met zijn neus! 
Veel plezier!